دم جنبانک: کنفرانس«دوستداران فرهنگ ایرانی»

درهجدمین اجتماع سالانه « انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی» که از تاریخ ۲۸ تا ۳۱ آگست ۲۰۰۸ (هفتم تا یازدهم شهریورماه ۱۳۸۷) در شهر شیکاگو بر گزار شد شرکت کردم. تجربه ای مفید و با ارزش و بیاد ماندنی بود. در کتابچه راهنمای آبی رنگی که در عین سادگی به شکل زیبایی طراحی شده است توضیحاتی در اختیار مدعوین قرار گرفت. در این کتابچه آمده است:

در سال ۱۹۹۱ با تأیید محفل روحانی ملی بهاییان ایالات متحده «انجمن ادب و فرهنگ ایرانی» جهت اشاعه فرهنگ و هنر ایران تاسیس گردید. پس از چند سال نام این انجمن به « انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی» تبدیل یافت.

در این کتابچه راهنما اهداف اصلی این انجمن به قرار زیر آمده است:

*کمک به افراد ایرانی تبار برای حفظ ارتباط خود با میراث فرهنکی و هنر و ادب ایران و درک عمیق تری از آن.

*تشویق جوانان و نوجوانان و کودکان بهایی ایرانی تبار به آشنایی با زبان فارسی، هنر، فرهنگ و ادبیات ایران.

* آشنا ساختن بستگان و دوستان انگلیسی زبان ایرانیان با فرهنگ ایران و کمک به عامه مردم آمریکا برای کسب آشنایی با آن.

*اشاعه مطالعه بقاعده و فراگیر فرهنگ و هنر ایران.

توجه به سطح کیفی برنامه ها و سخنرانی ها در عین ملاحظه طیف وسیع سلیقه های شرکت کنندگان از نکات قوت کنفرانس بود. حضور هنرمندانی چون اردوان مفید، شاهرخ مشکین قلم و مونیکا جلیلی در کنار صهبا مطلبی، و منوچهر وهمن نشان از آشنایی دست اندرکاران برنامه با جریانات هنری در گذشته و حال و همچنین وسعت این مجموعه گرانبها، یعنی هنر ایران، دارد. همچنین صحنه آرایی جذاب و ساده و استفاده از خط زیبای نستعلیق درپوسترهای صحنه حکایت از تجربه و طبع هنری دست اندرکاران برنامه داشت.

از دیگر نکات قابل توجه اختصاص برنامه های صبح روز اول به زنان بود. دکتر فرزانه میلانی در گفتاری به مفهوم آزادی در ادبیات معاصر زنان پرداخت و از شاعران و نویسندگان زن از طاهره قره العین گرفته تا فروغ فرخزاد و شهرنوش پارسی پور نمونه ها آورد. خانمها منا خادمی و مونا محمودی نیز دو تن از زنان جامعه بهایی خانم مهری راسخ و شهید ژینوس محمودی رئیس سازمان هواشناسی ایران در سالهای قبل از انقلاب را معرفی کردند.

دکتر حشمت موید از شاعران ایران میگوید

از دیگر برنامه هایی که فرصت حضور در آنها دست داد سخنرانی های دکتر احمد کریمی حکاک، دکتر شاپور راسخ(ویدئویی) و دکتر احسان یارشاطر( که بقول اردوان مفید یار شاطر است و نه بار خاطر) در مورد دانشنامه ایرانیکا بود. دکتر یارشاطر را چند ماه قبل در مراسم اهداء جوایز به دانشجویان ممتاز ایرانی مقیم آمریکا در UCLA دیده بودم اما فرصت استفاده از سخنانشان دست نداده بود. پیرمرد با هیکلی نزار بیشتر از یک ساعت در مورد مشقات راه، فراز و نشیب ها، بیم ها و امید ها، مخاطرات و ملاحظاتش از سال ۱۹۷۳که کنلگ این بنای عظیم را زد تا حال که حدود ۱۴مجلد از دانشنامه منتشر گردیده سخنها گفت. دکتر راسخ و دکتر حکاک نیز هریک جنبه هایی از اهمیت این اثر تاریخی را یاد آور شدند.

این جمع توسط جامعه بهایی آمریکا برگزار می شود و بدیهی است که سخنرانی هایی هم مربوط به دیانت بهایی در برنامه ها بیابیم. دکتر نادر سعیدی مفهوم تجدد در آیین بابی را مورد بررسی قرار داد و کلید واژه هایی چون «ارتفاع» را در آثار حضرات باب را تشریح کرد.

حقوق بشر و مصادیق نقض حقوق بهاییان ایران، تجدد در آیین بهایی، دیانت بهایی و تمدن آینده جهان و شاهنامه فردوسی از دیگر موضوعات کنفرانس بودند.

درکل کیفیت برنامه ها فراتر از انتظارم بود. جای آن داشت که رسانه های فارسی زبان به انعکاس این خبر می پرداختند. در آخرین شب آقای دکتر ضیایی تعداد ثبت نام شدگان در محل کنفرانس را رقمی بیش از ۲۰۰۰ نفر اعلام کرد. مگر چند نمونه از این کنفرانس ها، در این سطح ازکیفیت و استقبال عمومی در خارج از ایران سراغ داریم؟ به نظرم برگزار کنندگان برنامه باید به این جنبه توجه بیشتری مبذول کنند.

این دومین باری بود که از شیکاگو دیدن می کردم. اولین بار تابستان ۲۰۰۴ بود که یک بازدید کوتاه چند ساعته از شیکاگو کردم. این بار فرصت بیشتر بود و علاوه بر مشرق الاذکار از مرکز شهر (Chicago loop) با آن ساختمان های سر به فلک کشیده و باغ های مصفا و بساتین یجری من تحتها الانهار دیدن کردم. (برای دیدن تصویر بزرگ تر بر روی آن کلیک کنید)