۱۳۸۷ خرداد ۶, دوشنبه

یک بار مصاحبه

امروز آقای حسین علوی برنامه ساز خوب رادیو زمانه مصاحبه ای با دیان علایی و نعیم توکلی انجام داد که در نوع خود بی سابقه است. این اولین باری است که یک رادیوی منتسب به جریان روشنفکری ایران پای پیش گذارده است و با خانواده یک بهایی زندانی و یا نماینده جامعه بهایی در سازمان ملل مصاحبه می نماید.من به شخصه از جامعه روشنفکری ایران چیزی بیشتر از آنچه خانم کدیور در روزنامه اعتماد نوشت انتظار نداشته است. راستش را بخواهید وقتی پای بهاییان در میان است چپ و راست، اصلاح طلب یا محافظه کار یکی هستند.
بعد از آنکه گزارشگر و برنامه ساز خوب زمانه، اردلان روزبه با دراویش گنابادی به مصاحبه نشست با خود اندیشیدم که چگونه است که ۳۰ سال بر بهاییان ظلم و ستمی صدچندان می رود اما نفسی از این جماعت روشنفکر ایران بر نمی آید. وقتی مصاحبه دیگری رابا یک هم جنس گرای ایرانی در رادیو زمانه خواندم به خود گفتم که آیا جان بیش از ۲۰۰ بهایی که بعد از انقلاب اعدام شدند- زندگی صدها بهایی که از کار پاکسازی شدند- آینده صدها جوان بهایی که از ابتدای انقلاب از ورود به سراسر دانشگاهها ممنوع مانده اند- قلب جریحه دار ده ها کودک و نوباوه بهایی هر روز به خاطر آزار اولیای مدارس با چشمان اشک بار از مدرسه به منزل برمی گردند ارزش سقف یک مسجد را هم ندارد؟ ارزش یک رابطه جنسی را هم ندارد؟ چرا کسی نمی گوید که هی هموطن، هم نوع، جاندار، من می بینم که برسر تو چه بلایی می آید. من می بینم که چگونه پا بر گلویت گذارده اند و حقوقت را پایمال می نمایند.
آقای حسین علوی، مصاحبه دست اول شما برای رادیو زمانه اقدامی متهورانه و مبتکرانه بود. از شما ممنونم و امیدوارم از این دست اقدامات بیشتر و بیشتر شود.
بهاییان ایران تنها به خاطر تاکید بر مبانی اعتقادی و اخلاقی خود و عدم کتمان ایمانشان مورد ستم جمهوری اسلامی قرار گرفته اند. بهاییان ایران سرسختانه بر سر ایمان و دیدگاه هایشان ایستاده اند و با پذیرفتن پی آمد های خطرناک این جان سختی سپر بلای تمام ایرانیانی شده اند که به خاطر فشار ها، نا ملایمات و مشکلات وارده مجبور به پنهان سازی ،یا تغییر مواضع و یا خدای ناکرده پیوستن به جریان فکری مخالف خود شده اند.
روزی که بهاییان ایران به دولت جمهوری اسلامی بفهمانند که کسی را به خاطر دینش نمی توان آزار نمود، زندانی کرد و یا به مسلخ فرستاد روز آزادی جریان روشنفکری ایران نیز می باشد.
با درود، نوروز علی، لس آنجلس

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر