خلاصه مقاله‌ای تحت عنوان "اگر راستگویید تمنای مرگ کنید" در سایت نگاه:
تلاش جدید جریانهایی درون حکومت اسلامی ایران برای تغییر باور مردم ایران پروژهء سریالی اعترافات تلویزیونی است. به گمان اینکه این حرکت نخ نما شده بتواند بر لایه های عمیق و درونی قاطبه جامعه داخل شده و باور مردم را عوض کند. غافل از این که این اقدامات نه تنها باوری را تغییر نمی دهد بلکه بر باورهای قدیم صحه می گذارد و آن را تحکیم می کند. دیگر فرقی نمی کند که این اعترافات از دهان سران اصلاح طلب در آید یا افرادی منسوب به مجاهدین خلق یا بهائیان.
باید پذیرفت عصر جدیدی از باورمندی مردم ایران فرا رسیده. باور به توانائی و شرافت ملت و باور به جایگاه رفیعی اراده الهی برای این سرزمین مقدر کرده و از همه مهمتر این که این خود ملت ایرانند که با فضائل و قابلیت های اخلاقی و معنویشان و با اتحادی حقیقی و گسترده می توانند خود سرنوشتشان را رقم زنند.
این روز ها خیلی به یاد آلبر کامو و کتاب خواندنی اش "نامه به یک دوست ناشناس آلمانی" هستم. در این کتاب که در اوج جنگ جهانی دوم و زمان اشغال فرانسه بوسیله ارتش آلمان نازی نوشته شده کامو خطاب به یک افسر آلمانی ناشناس که از سر دور اندیشی شگرف یک هنرمند او را "دوست" نامیده، آیندهء جنگ و اشتباهات تعصبات نازیسم را گوشزد می کند. در جمله ای درخشان و تاریخی کامو به دوست ناشناس آلمانی اش می گوید که :"مطمئن باش که تعداد ما بیشتر از همه گلوله های شماست". اما امروز می خواهم با ادای دینی عمیق به کامو اما خطاب به یک دوست ناشناس بسیجی، سپاهی، اطلاعاتی، کیهانی و ... بگویم " باور ما عمیق تر از تبلیغات شماست" ما را از اعترافات ساختگی نترسانید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر