ندا به حماسه پیوست

ندا نترس، ندا نترس، ندا، ندا بمون. و بدین سان است «که یکی ميمیرد و یکی می ماند.»(1)
چه رعنا بود آهوی دشت ایران زمین، با دو مروارید سیاه در زیر سایه ابروانی که فقط یک دختر شرقی از نسل آریا می‌توانست از زنی در تیسفون و یاهگمتانه غنیمت برد. او دخت آزاده حکیم طوس بود، از شاهنامه آمده بود، از نسل گردآفرید بود و اکنون رفت تا به شاهنامه تبارش بپیوندد.
آه ندا، آه. چه به آرامی و نرمی به اطرف می‌نگری. این آسمان تیره تهران هیچگاه نور امیدی بر رخسار پرطراوتت پاشیده بود؟ راز سربسته گیسوانت با هوای غم‌گرفته کوچه‌های شهر را در سینه داشتی. اکنون سینه‌ات را گلوله برادر بسیجی‌ات درید و رازت در کوچه پس کوچه های دیارهای دور نغمه آزادی می‌خوانند.
ندایم، دیگر همه چیز تمام شده است. تمام عشق ها و کینه ‌ها، امیدها و رنج‌ها به آخر رسیده است. نه زنجیر بندگی مردان ستمکار این سرزمین بر گردن داری و نه از زخم تعصب بر پهلوی نازکت می‌نالی. نه گرفتار خشم برادر بسیجی در خلوت و حضوری و نه هدف تیر تقالید کور.
آری، امروز ندا به جمع مردان و زنانی از این سرزمین پیوست که آوازشان را هر روز از پشت پنجره صبح می‌شنویم و امواج نامرئی وجودشان را در شعرها و داستانها و کتابهایمان حس کنیم و اعتماد به نفس می‌یابیم.‌ آری ندا به حماسه پیوست.
---------------------

(1) فروغ

http://en.wikipedia.org/wiki/Neda_(Iranian_protester
http://www.nydailynews.com/news/us_world/2009/06/21/2009-06-21_neda_young_girl_killed_in_iraq.html