رنجنامه مسعود عطائیان و همسرش ترانه سنایی:در بعد از ظهر ۲۷ آبان ماه ۱۳۸۷ مآمورین اداره اطلاعات، بدون اطلاع قبلی و بدون نشان دادن حکم بازرسی، وارد منزل مسعود عطائیان شدند، و بعد از چند ساعت تفتیش و جستجوی منزل، وی را با خود به اداره اطلاعات بردند. اکنون قریب به دوماه از دستگیری ایشان می‌گذرد و هنوز کسی از علت دستگیری و وضعیت پرونده ایشان مطلع نیست.رفتار اهانت آمیز مآموران با صاحب خانه، نشانه بی مایگی اخلاقی آنها و بی نصیبشان از مقدمات آداب انسانی است. در کجای عالم، غیر از ایران، به منزل افراد وارد میشوند و عکسهای مقدس مذهبی را بر زمین انداخته و لگد مال بی شرمی خود کنند؟ در چه کشوری پاره کردن کتابهای ادعیه دیگر مذاهب را روا می‌دارند؟ماموران در بازرسی خود تمام کتب موجود، کامپیوتر شخصی و همچنین اوراق و اسناد مربوط به شغل ایشان را ضبط کردند.
مسعود عطائیان که درس خوانده دانشگاه و حسابدار شرکت بزرگی بود، بعد از انقلاب به همراه خیل عظیم بهاییان گرفتار تبعیض و خصومت هیاتهای پاکسازی شد. او سپس در داروخانه برادرش مشغول به کار بود تا اینکه این داروخانه نیز در سال۱۳۷۶ بدستور اطلاعات ساری بسته شد. داروخانه دکتر عطائیان، دومین داروخانه تاسیس شده در قائم شهر و دارای سابقه ۴۰ سال خدمت بی شائبه به مردم این شهر کوچک بود.
بعد از بسته شدن این داروخانه، مسعود عطائیان با قرض و کمک آشنایان مشغول کار آزاد و خرید و فروش شد، تا بتواند استقلال اقتصادی خانواده ۴ نفری‌شان را حفظ نماید. اما اینک، این آب باریکه نیز به دست حکام بسته گردیده و خانواده ایشان را با مضایق اقتصادی مواجه ساخته است.
پیگیری‌های خانواده زندانیترانه سنایی، از فردای روز دستگیری شوهرش، دادخواهی به نزد مراجع مختلف قضایی و حکومتی برد؛ دریغ از ذره‌ای انسانیت در این قوم. امام جمعه قائم شهر، حاج آقا معلمی، بی ادبانه تظلم نامه را سراسر دروغ خواند، و آنرا به سویی پرت کردو مظلومین را از اطاقش بیرون کرد. او به دادخواهان یاد آورد شد که باید بخاطر اجازه تردد در معابر مملکت اسلامی ایران شکرگذار این حکومت و زمامداران آن باشند. دادستان قائمشهر، بعد از آن که به همسر و خانواده مسعود عطائیان بخاطر تصدیع اوقاتش توهین و بی ادبی روا داشت، اعلام کرد که به عنوان دادستان، مطیع آن چیزی است که قاضی پرونده اعلام کند. این در حالی است که وظیفه دادستان این بی تفاوتی را بر‌می‌تابد. در واقع، یکی از وظایف مهم دادستان ها، پرداختن به حقوق متهم و دفاع از منافع شهروندان است. از مراجع دیگر که خانواده مسعود عطائیان موفق به ملاقات با ایشان شد، رئیس اداره اطلاعات قائمشهر بود که وی هم کاملا مطیع دستورات موحد می باشد. فرماندار قائمشهر، شورای امنیتی سیاسی استانداری، مدیر کل استانداری، دادگستری کل استان، شورای تامین امنیت استان، دادگاه انقلاب ساری، نماینده رئیس قوه قضائیه در استان از دیگر مراجع زیربط بودند که به آنها تظلم بردند و جوابی نشنیدند. خانواده ایشان، گذشته از مقامات محلی، برای مراجع عالی کشوری، رهبر، رئیس جمهور، رئیس اداره اطلاعات، آقای محسنی اژه ای، رئیس قوه قضائیه آقای شاهرودی، کمیسیون اصل نود مجلس، و غیره نامه نوشته‌‌اند که تا بحال بی اثر مانده اند
ادامه تهدیدات در قائمشهر
چنانچه از اقدامات اخیر اداره اطلاعات مشهود است، موحد برنامه‌ای گسترده برای ایذا‌‌ء بهاییان منطقه دارد. فارس عطائیان، فرزند مسعود عطائیان می‌نویسد: «همچنین در تاریخ پانزدهم دیماه از اداره اطلاعات به منزل ما و پنج خانواده بهایی دیگر، بیژن نوع‌خواه، فرشاد اسدی، سهراب لقائی، حسین فنائیان و سناء الله سنائی مراجعه کردند و منازل این پنج خانواده را بازرسی کردند و عکسهای مذهبی، کتب امری و کامپیوتر آنها را بردند و به آنها و همچنین مادرم گفتند که باید خود را به اداره اطلاعات معرفی کنند...در منزل هیچ کدام از افراد حکم بازرسی نشان ندادند و در منزل آقای نوع خواه با تهدید اسلحه وارد شدند. در منزل آقای اسدی با اینکه هیچکدام از والدین حضور نداشتند در حضور پسر کوچکشان وارد منزل شده و به تفتیش منزل پرداختند...در منزل آقای فنائیان فقط امیلیا حاضر بود و با وجود اینکه از آنها خواسته بود که منتظر آمدن پدر یا مادرش شوند آنها توجهی نکرده و شروع به تفتیش منزل نمودند. در این ماجرا جمعا هشت نفر به دادگاه احضار شدند... و در نهایت هیچکدام از افراد احضار شده به اطلاعات مراجعه نکردند، چون احضاریه فاقد وجاهت قانونی بود. دیروز یعنی نوزدهم دی ماه بابا زنگ زد و ما مطلع شدیم که میزان قند خونش باز بالا رفته است. بابا به شدت اصرار میکرد که مامان خودش را به اطلاعات معرفی کند و او را بسیار تحت فشار گذاشته بودند. در نهایت خود موحد گوشی را برداشت و به من گفت که اگر مامان مراجعه نکند حکم جلب قانونی او را خواهد گرفت. اما ما به هیچ وجه زیر بار نرفتیم.(پایان نقل قول از فارس عطائیان)
امروز، یعنی ۲۱ دی ماه ۸۷، خبر رسید که دو تن دیگر از بهاییان قائم شهر نیز به بند آقای موحد گرفتار آمدند. خانم‌‌ها فیروزه اسدی، همسرفرشاد اسدی و خانم پگاه سنایی جوان ۲۰ ساله بهایی می باشند به زندان افتاده اند.
موحد کیست؟
نزدیک به یک دهه است که سایه وحشت آور موحد بر سر بهاییان استان مازندران گسترده میباشد. نگارنده خود در سال ۱۳۷۸ وقتی که جوانان بهایی برای اولین بار از رفتن به کلاسهای پیش دانشگاهی محروم شده بودند، دریکی از کلاسهای بهایی مشغول تدریس بودم، که درب کلاس کوچکمان با لگد ماموران او به دیوار کوبیده شد. او کیف و کتاب مرا توقیف و شاگردان را از کلاس بیرون کرد. مامورین مرا نیز به اطلاعات احضار کرده بودند.
او که نام اصلی‌اش عباس علیزاده است، کارنامه سیاهی از آزار این اقلیت دینی برای خود درست کرده است. با احضارهای مکرر و دستگیری های جست و گریخته، سعی دارد که در لحظه لحظه زندگی بهاییان استان صورت مخوفش را نشان دهد و اکنون بیش از گذشته عرصه را بر جامعه بزرگ بهاییان قائمشهر و ساری تنگ نموده و فضای رعب و وحشت دائمی آفریده است. بستن محل کسب و کار بهاییان و توطئه برای توقیف مایملک بهاییان از دیگر موارد سیاه در کارنامه زندگی ایشان است.
به نظر می‌آید که اوبرای خودنمایی و به طمع ترفیع و نزدیک شدن به مراکز قدرت آزار و اذیت بهاییان را در دستور کار خود قرار داده است. وی در سال ۱۳۸۵، مقارن با بازدید رئیس جمهوری از استان مازندران، عده‌ای از بهائیان را دستگیر و به خانواده یکی از دستگیر شدگان گفته بود که بعد از بازگشت رئیس جمهور وی را آزاد خواهد کرد. این خود دال بر تلاش وی برای جلب نظر بیشتر است.
پیشینه دستگیری‌‌ها و آزارو اذیت بهاییان در قائم شهر
این دومین باری‌است که مسعود عطائیان در زندان حکومت ایران اسیر است. اگر امروز ترانه سنائی تقریبا تنها در راهروهای ادارات به دنبال کورسویی از عدالت می‌دود، ۲۴ سال پیش نیز، یعنی در سال ۱۳۶۳ وقتی که شوهرش را با ۱۲ نفر دیگر از بهايیان قائم شهر دستگیر کرده بودند، با گروهی بزرگی از بهائیان قائم شهر از این دفتر به آن دفتر، از این ساختمان به آن ساختمان و از این کوی به آن برزن سرگردان شده بود. این ۱۳ نفر مدت ۶ ماه در بازداشت ماندند و نهایتا بدون آنکه علت دستگیری هیچکدام معلوم شود آزادشان کردند.
در قائم شهر کسبه بهایی نیز، از هرطیف، در تنگنا قرار داشته اند. از جمله دو داروخانه متعلق به بهاییان در قائم شهر تعطیلی کشیده شدند، و برای برخی دیگر مشکلات بسیاری فراهم شد. در موردی، قطعه زمینی متعلق به یک بهایی بنام فرج‌الله فرجی را، با توطئه و جعل امضاء، مصادره کردند. آنها وقتی با مقاومت بی نظیر بهایی نامبرده مواجه شدند، زمین را پس داده و فرج الله فرجی را به جرم توطئه و تبانی علیه همسرش به زندان انداختند.
در این دوران حتی مردگان بهاییان در قائم شهر راحت سر به خاک نگذاشتند. در روز دوم آبانماه سال جاری عده‌ای از نوکران استبداد با بلدوزر به گورستان بهاییان در قائم شهر حمله کردند و قبرها را با خاک یکسان نمودند. این اقدام واضحا در راستای پروژه مردمی کردن جریان بهایی ستیزی است.
بعد از دستگیری هفت تن از مسئولین جامعه بهایی در ابتدای سال جاری چند خبر گزاری دولتی و شبه دولتی با شخصی به نام کاظم موسوی مصاحبه‌ای ترتیب دادند. نامبرده در این مصاحبه‌‌ها برای نخستین بار عنوان کرد که برای ریشه کن کردن بهاییان در ایران نیاز داریم که مردم به صحنه بیایند و کار را یکسره کنند.( نقل به مضمون)
این یعنی تشویق مردم به انجام یک تراژدی خونین بدون آنکه دولت مسئولیتی به عهده گیرد. بعد از این مصاحبه برنامه جمع‌آوری طومار در نمازهای جمعه تهران و قم به منظور تهییج نمازگزاران بر ضد این اقلیت اتفاق افتاد. برگزار کنندکان اعلام کردند که در نظر دارند تا در سایر نقاط ایران نیز به جمع‌آوری امضاء بر ضد بهاییان اقدام نمایند.
در ادامه شرح تضییقات بهاییان قائمشهر گفتنی است که تعداد دیگری از بهاییان قائمشهر در زندان هستند و یا منتظر رأی دادگاه خود می باشند. از جمله خانم سیمین گرجی، جوان بهاییست، که بعد از گذراندن ۶ ماه بازداشت، اکنون بطور موقت آزاد شده و منتظر رای دادگاه است. عادل عطائیان نیز احضار و بعد از بازداشتی کوتاه مدت به منزل برگشت. علی احمدی، مکانیک معتمد شهر، که سالهاست با وضع اقتصادی نابسامان مشتریانش کنار آمده و همیشه کمک به افراد را بر درآمد شخصی ترجیح داده است، اکنون در حال سپری کردن دوران محکومیت ۹ ماهه در زندان قائم شهر است و بعد از آن باید به یکسال تبعید به شهر خلخال در استان اردبیل برود. چنگیز درخشان از دیگر دستگیر شدگان بود که بعد از گذراندن ۶ ماه زندان اکنون آزاد شده است. حسین فنائیان نیز بعد از سپری کردن یک سال تبعید در شهرستان سردسیر خلخال و تامل صدمات بسیار هنوز خود و خانواده‌اش از مزاحمت‌های مختلف موحد و امثالش در رنج اند.
این‌ها چه می‌جویند؟سوال این است که این همه فشار بر بهاییان و تبلیغ بی سابقه بر علیه یک اقلیت دینی برای چیست؟ حکومت ایران چرا باید خود را مجاز بداند که گاه و بی‌گاه وارد زندگی این افراد شود و آرامش و آسایششان را مختل نماید؟ یا گمان می‌کنند که در کامپیوتر این افراد، که یا به خرید و فروش لوازم بهداشتی مشغولند و یا به رانندگی و امثال آن زندگی می‌گذرانند، چه چیز جز چند آهنگ و ترانه و یا عکس خانوادگی می توان یافت؟ آیا دنبال نقشه براندازی اند؟ آیا یک بهایی حق این را ندارد که خانه و خانواده‌اش را محل آرامش و حریم خصوصی خود بداند؟ چرا بهاییان یک شهر بلکه یک کشور باید همیشه در ترس و هراس باشند، که موحد و امثال او، که حد و مرزی نمیشناسند، برای حریم خانواده بهاییان احترامی قائل نیستند و خود را قدرت مطلق می‌دانند؟ خسارات اقتصادی و عاطفی وارد بر بنیاد خانواده را که نتیجه بی ملاحظگی عده مغرور قدرت پرست است چه کسی پاسخ گوست؟
اعلامیه کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران در رابطه با سرکوب بهاییان در استان مازندران.
بهاییان بازداشت شده را آزاد کنیدبازداشتهای اخیر گویای آن است که دولت جامعه بهائیان را هدف قرار داده است 22 آذر ماه 1387 - کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در باره بازداشتهای اخیر سه بهائی در استان مازندان عمیقا ابراز نگرانی کرد و از مقامات ایرانی خواستار پاسخگویی در برابر این بازداشتها شد.
نیروهای امنیتی دراواخر آبان ماه و اوایل آذرماه سال جاری، در طول 6 روز، مسعود عطایی، سهیلا مطلبی و انورمسلمی را درشهرهای قائم شهر و ساری در استان مازندران بازداشت کردند.
هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در این زمینه گفت: " نگرانی در باره سلامتی و امنیت جانی این بازداشتیان از اینروست که این بازداشتها با یک الگوی سرکوب و روند بازداشت خودسرانه اعضای جامعه بهائیان ادامه دار است." قائمی اضافه کرد "اینکه دولت هنوزدر باره بازداشت 6 عضو شاخص جامعه بهائیان در اوایل سال جاری هیچ توضیحی نداده، خود به این روند نگران کننده دامن می زند."
مسعود عطائیان درتاریخ 27 آبان ماه 1387 در خانه خود در قائم شهر توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. نیروهای امنیتی به مسئولیت آقای موحد، خانه عطائیان را تفتیش کردند، تصاویر مذهبی را پاره کردند، کتابهای مذهبی و اسناد مربوط به کار و کامپیوتر شخصی اش را مصادره کردند. عطائیان تاکنون اجازه ملاقات با وکیل خود نداشته و فقط یک تماس کوتاه با خانواده برقرار کرده است.
سهیلا مطلبی در اول آذرماه 1387 در خانه خود در ساری توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت شد. آنها بدون ارائه احضاریه و دستور بازرسی، خانه او را تفتیش و اسناد و کتابهای مذهبی او را با خود بردند. سهیلا مطلبی در اداره اطلاعات ساری در بازداشت است و تاکنون با خانواده خود تماس نداشته است. عبدالفتاح سلطانی؛ وکیل مدافع حقوق بشر که دفاع از او را بر عهده گرفته است، هنوز موفق به دیدار با او نشده است. انور مسلمی نیز دو روز بعد یعنی در سوم آذرماه در ساری بازداشت شد.
در سال جاری تعداد دیگری از بهائیان نیز در مازندران بازداشت شدند. طرازالله اللهوردی و همسرش سونیا تبیانیان که در تاریخ 26 مهرماه 1387 در بهشهر بازداشت شدند. سیامک ابراهیمیان که دو سال پیش آزاد شده بود دوباره در تاریخ 14 آبان ماه 1387 در تنکابن بازداشت شد. سیامک که در حال حاضر در زندان است، به 6 ماه زندان و دو سال تبعید در زابل که بیش از 1100 کیلومتر از محل زندگی او فاصله دارد محکوم شده است.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از جامعه بین المللی می خواهد که در مقابل آزارو اذیت مستمر بهائیان اعتراض کنند واز مقامات ایرانی هم می خواهد که به رفتار غیر عادلانه با بهائیان و بازداشت اعضای جامعه بهائیان در سراسر کشور پایان دهد.
http://www.iranhumanrights.org/2008/12/release-baha’is-detained-in-mazandaran
Release Baha’is Detained in Mazandaran
Recent Detentions Highlight Government’s Continued Persecution of the Baha’i Community
(12 December 2008) – The International Campaign for Human Rights in Iran expressed serious concern today about the recent detentions of three Baha’is in the province of Mazandaran and called on Iranian authorities to account for them.
Security agents detained Masoud Ataian, Soheila Motallebi, and Anvar Moslemi during a six-day period in November in Qa’emshahr and Sari in the Northern province of Mazandaran.
“These detentions are consistent with a pattern of persecution and arbitrary arrest of members of the Baha’i minority in Iran, and give cause to fear for the health and safety of those in custody,” said Hadi Ghaemi, Campaign spokesperson. “The government has yet to account for the detentions earlier this year of six Baha’i leaders, contributing to an alarming trend.”
Ataian was detained in his home in Qa’emshahr by Intelligence Ministry officials on 17 November 2008. Led by an agent called Mr. Movahed, the officials searched his home, destroyed sacred pictures and confiscated holy texts, his computer and business documents. He has not been allowed to see a lawyer and has had only brief contact with his family.
Motallebi was detained in her home in Sari on 21 November also by Intelligence Ministry officials. They presented no warrant but searched her home and confiscated documents and books relating to the Baha’i Faith. She is being held in the Intelligence Ministry’s detention center in Sari and has been denied contact with her family. Human rights lawyer Abdolfattah Soltani has agreed to take on her case, but has not been allowed to see her. Anvar Moslemi was detained two days later on 23 November in Sari.
Within the past year four other Baha’is have been taken into custody in Mazandaran. Tarazollah Allahverdi and his wife Sonya Tebyanian were detained on 17 October in Behshahr. Siamak Ebrahimi, detained and released two years ago, was again detained on 4 November in Tonekaban. He was sentenced to six months in prison and two years exile in the city of Zabol, over 1100 km away from his home. Ali Ahmadi, another Baha’i detained earlier this year in Mazandaran, is still being held in prison.
The Campaign urged on members of the international community to protest the continued harassment of Iran’s Baha’i community and called on the Iranian authorities to cease the unjust targeting and detention of members of the Baha’i community throughout Iran
خبر سرکوب‌های اخیر در سایت مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
بازداشتها ، احضارها و وضعیت نگران کننده بهائیان قائمشهردر پی سلسله اقدامات اداره اطلاعات استان مازندان تاکنون بصورت غیرقانونی منزل تعدادی از بهائیان شهر قائمشهر مورد تفتیش قرار گرفته است و تعدادی نیز بازداشت گردیده اند.
با شروع سلسله اقدامات جدید اداره اطلاعات شهر قائمشهر واقع در استان مازندران از تاریخ 15 دیماه سال جاری ، نیروهای امنیتی بدون داشتن حکم قضائی اقدام به مراجعه به منازل بهائیانی چون خانواده های فنائیان ، سنائی ، اسدی و نوع خواه نمودند و در این رهگذر ضمن تهدید و ارعاب آنان حتی با استفاده از اسلحه ، لوازم منزل این خانواده ها همچون کتابها ، کامپیوترها و دست نوشته های انان را با خود بردند.
نیروهای امنیتی در تدام این روند در تاریخ 21 دیماه مجدداً به منازل بهائیان این شهر هجوم بردند و با اقداماتی همچون بالا رفتن از دیوار و بام مناز ل، اقدام به بازداشت خانم فیروزه یگان (اسدی ) با حکم رسمی و خانم پگاه سنائی ( جوان 20 ساله بهائی ) بدون حکم رسمی نمودند ، ظاهراً سایرین در زمان هجوم در منازل حضور نداشته اند.
خانم شهناز سعادتی ، خانم فرزانه احمد زاده ، خانم انیسا فنائیان ، خانم امیلیا فنائیان و همین طور آقای سهراب لقائی و خانم ترانه سنائی منجمله افرادی هستند که در طی روزهای اخیر از سوی اداره اطلاعات این شهر احضار گردیده اند ، اینکه در صورت مراجعه و معرفی افراد مورد اشاره نیز بازداشت گردند با توجه به فضای موجود امری محتمل می باشد.
در چند روز گذشته خانم ترانه سنائی ( همسر آقای مسعود عطائیان که هم اکنون در زندان بسر میبرند ) بارها تلفنی احضار و تهدید شدند . و فارس عطائیان پسر آقای مسعود عطائیان اعلام کرده است که در روز پنج شنبه پدرشان از اطلاعات با آنها تماس گرفته و تحت فشار گفته که چرا مادرشان ( ترانه سنائی ) به اطلاعات مراجعه نکرده و از طرف فردی به نام "موحد" ریاست اداره اطلاعات استان به آنها گفته شده که اگر مراجعه نکند حکم جلب او را خواهند گرفت .
