در آلبوم «بی تو بسر نمی‌شود» گروه اساتید: علیزاده، کلهر، شجریان(محمد رضا) و شجریان(همایون) قطعه‌ایست به نام «چندان که گفتم» که می‌توان کاملا آوازش خواند و نه ترانه و یا تصنیفش نامید؛ اجرایی است آرامش بخش، ساده و در عین حال زیبا از شعری از حافظ. حسین علیزاده آن را کار عمل نامیده است و در توضیح اسم می‌گوید که این قطعه در روند تمرینها و اجراها شکل گرفت و برای همین کار عمل نامیده می‌شود.
امروز ویژ‌ه‌نامه هفتادسالگی بی‌بی‌سی را نگاه می‌کردم. در دقیقه ۷:۳۵ سخنی از توجه به موسیقی‌های محلی ایران در BBC رفته است و کمی بعد نامه‌ای از ملک‌الشعرای بهار به BBC خوانده می‌شود:
«صدای لندن خوب می‌رسد. چند روز قبل یک صفحه که آقای امیر معز برای شما از بندر عباس گرفته بود و تصنیفی محلی و سازی ساده داشت شنیدم. بقدری خوب و لطیف و کار عمل بود که جانی تازه به من بخشود و تا چند روز بی‌اختیار برای رفقا از آن تعریف می‌کردم.»
ظاهرا لغت کارعمل در ارتباط با موسیقی پیشینه‌ای طولانی تر از آلبوم بی تو به سر نمی‌شود دارد.
امروز ویژ‌ه‌نامه هفتادسالگی بی‌بی‌سی را نگاه می‌کردم. در دقیقه ۷:۳۵ سخنی از توجه به موسیقی‌های محلی ایران در BBC رفته است و کمی بعد نامه‌ای از ملک‌الشعرای بهار به BBC خوانده می‌شود:
«صدای لندن خوب می‌رسد. چند روز قبل یک صفحه که آقای امیر معز برای شما از بندر عباس گرفته بود و تصنیفی محلی و سازی ساده داشت شنیدم. بقدری خوب و لطیف و کار عمل بود که جانی تازه به من بخشود و تا چند روز بی‌اختیار برای رفقا از آن تعریف می‌کردم.»
ظاهرا لغت کارعمل در ارتباط با موسیقی پیشینه‌ای طولانی تر از آلبوم بی تو به سر نمی‌شود دارد.